ok Sevdiğim insanların başında gelen, bilinir tanınır olmayan bir kardeşimiz, bana bir şiir gönderdi. Şiirin kime ait olduğunu sorduğumda ise; “adını da almış götürmüş abi” dedi.
Akıl sağlığıyla mücadele eden bir bireyin kaleminden çıkan bu şiir, yaşadığımız toplumun bireyler üzerinde yarattığı baskı ve yalnızlık hissini gözler önüne seriyor.
Şair, iç dünyasının karmaşasını ve yaşadığı çaresizliği, güçlü imgelerle ve çarpıcı bir dille aktarıyor.
Bu şiir, hem bireysel bir deneyimi aktarıyor hem de toplumun genel ruh sağlığı problemlerini gözler önüne seriyor.”
İşte şiir:
GİDİYORUM!
Benim olan ne varsa, doldurdum ceplerime.
Ağzımda bir kaç kelime küfür!
Aklımda yine sen,
Gidiyorum.
Beceremediğim evlatlığımı,
Başaramadığım iş hayatımı,
Ümidi kestiğim yarınlarımı, ceplerime doldurdum,
Gidiyorum.
Bitmek bilmeyen sağlık problemlerimi,
Stresten kopardığım, tırnaklarımın kenarında duran etleri,
Sıkmaktan kırılan birkaç dişimi, çantama doldurdum,
Gidiyorum.
Üstesinden gelemediğim akrabalık ilişkilerimi,
Neresinden tutarsam tutayım, elimde kalan karı-koca hikayesini,
Anne – baba olamanın sorumluluk yüklerini, heybeme doldurdum,
Gidiyorum.
Biri bitmeden diğerini tutuşturduğum, izmaritlerimi,
Hatıra olsun diye sakladığım bir kaç şiirimi,
Cüzdanımda taşıdığım sevdiğim insanların, resimlerini çöpe attım,
Gidiyorum.
Parça parça olmuş ümitlerimi,
Irzına geçilen hayallerimi,
Yarın her şey düzelir diye kendime ettiğim telkinleri cüzdanıma koydum,
Gidiyorum.
Aklımın sokaklarında dolaşan mutlu veletleri,
Yüreğime yatmış mışıl mışıl uyuyan sevdiğimi,
Yüzüme gülüp arkamdan söven bir kaç kişiyi, zihnimde öldürdüm,
Gidiyorum.
Çağırınca gelmeyen Azrail’i,
Herkese güneşi gösterirken, bana kar yağdıran Mikail’i bıraktım gidiyorum…
(ŞAİR: Adını da alıp giden İSİMSİZ)
ADMİN
GÜNDEM
5 saat önceGÜNDEM
11 saat önceGÜNDEM
12 saat önceGÜNDEM
17 saat önceDÜNYA
19 saat önceMANŞET
1 gün önceSPOR
1 gün önce
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.